Beschrijving

Midgard schaarlamp

Design: Curt Fischer
Herkomst: Duitsland
Circa: 1945-1950

Midgard komt uit de Noordse mythologie en is de wereld van de mensen omgeven door een oeroceaan. Hier woont de wereldslang die zo gigantisch groot is dat zij de hele wereld omvat en in haar eigen staart bijt. bron: wikipedia

Schitterend gerestaureerd in gunmetal grey.
De bakelieten sleutelschakelaar zit op de verstelbare kap.
Verder kan deze lamp zwenken op de bevestiging aan de muur.

Maten:
Diameter voet: 9 cm
Schaar ingeklapt: 40 cm
Schaar uitgeklapt: 1 mtr
Lengte arm naar de kap toe: 30 cm
Diameter kap: 16,5 cm
Hoogte kap:  cm
Snoer lengte: 2,5 meter
Gewicht: 2,1 kg
Fitting: E27

Van de ontwerper Curt Fischer (1890 – 1956) wordt aangenomen dat hij de eerste designer was van verstelbare verlichting. Tevens is hij de oprichter van het bedrijf Midgard.

Zijn eerste ontwerpen dateren van 1919, dus nog voor de mythische Lampe GRAS armaturen uit Frankrijk.
De eerste Midgard exemplaren duiken op bij de machines van Ronneberger & Fischer en in zijn fabrieken te Auma (Thuringe, Duitsland). In 1922 werden de eerste lampen echt gecommercialiseerd. De lampen werden toen onder de naam Midgard op de markt gebracht. Zijn ontwerpen als bijvoorbeeld de schaarlamp zette de toon voor een reeks kwaliteitsvolle, robuuste en esthetisch mooie werklampen die zowel in de ruwe fabrieksgebouwen als in een kantoor of tot hun recht kwamen. Aan de hand van heel wat verschillende bevestigingssystemen konden de lampen zowel op metaalbewerkingsmachines, in naaiateliers, aan tekentafels van architecten als in kantoren gebruikt worden. Terwijl de basis van het model gelijk bleef kon gekozen worden voor een aangepaste voet, afhankelijk van de werkomgeving.
De lampen kenden een groot succes en werden zelfs in de ateliers van de prestigieuze Bauhaus school gebruikt. De directeur in die tijd (1923-1925), Walter Gropius was grote fan van dit model (bron: 1000 Lights)

“We later envied the inventors of the Midgard lamp’s arm. Our lamps were adjustable too, but they simply weren’t as elegant.”

Marianne Brandt, Bauhaus Artist